Mahkamah Agama Bukitingi membuat keputusan memihak kepada Isu Komanwel No. 278 ( Pdt.G / 2005 / PA.Bkt ) selepas mengetepikan hutang bersama dan mendenda defendan kerana meninggalkan suku (1/4) daripada harta bersama. Harta bersama plaintif selepas pembayaran balik pinjaman bersama . " Walaupun keputusan sebegitu tidak pernah dibuat sekali dua, penghakiman mahkamah agama Bukitanging nampaknya seperti oasis di padang pasir. Organisasi. Undang-undang memperuntukkan pembahagian harta kerajaan sepenuhnya.
Harta am dalam undang-undang
A. Akta Perkahwinan (Akta No. 1974 tahun 1974)
Isu harta bersama telah dipinda dalam Seksyen 35-37 Akta Perkahwinan (UU No. 1, 1974). Perkara 35 (1) menyatakan bahawa harta yang diperoleh pada masa perkahwinan hendaklah dimiliki bersama, dan Perkara 35 (2) secara jelas menyatakan bahawa setiap pasangan mempunyai harta pusaka dan masing-masing mempunyai hadiah atau harta pusaka di bawah kawalan mereka. Akibatnya, melainkan dinyatakan sebaliknya oleh pihak-pihak.
Di samping itu, Perkara 36 (1) menyatakan bahawa pasangan boleh bertindak dengan persetujuan kedua-dua pihak dan Perkara 36 (2) menyatakan bahawa pasangan mempunyai hak penuh ke atas harta mereka. Untuk mengambil tindakan undang-undang. Berkaitan pemilikan. Sesuatu.
Perkara 37 menyatakan bahawa jika perkahwinan itu dibubarkan akibat perceraian, harta bersama itu hendaklah dikawal oleh undang-undang masing-masing. Perkara 37 menyatakan bahawa apabila berlaku perceraian, harta bersama pasangan itu boleh dikawal oleh pelbagai peraturan, seperti undang-undang adat atau undang-undang adat yang lain.
B. Kumpulan Syariah Islamiah (Institut Akhbar No. 1, 1991)
Kumpulan Undang-undang Islam berurusan dengan isu pemilikan bersama di bawah seksyen 85-97. Perkara 85 jelas menyatakan bahawa persetubuhan bukanlah hak setiap isteri. Perkara 86 (1) menetapkan bahawa harta sepencarian tidak boleh dicampur pada prinsipnya, dan seksyen 86 (2) menetapkan bahawa harta isteri adalah salah satu hak isteri dan berada di bawah kawalannya sepenuhnya. Harta isteri. Hak penuh suami isteri. Sebelah dia
Perkara 87 (1) menyatakan bahawa pihak-pihak yang mendapat hadiah atau warisan berada dalam kawalan kedua-dua pihak kecuali mereka mendedahkan sesuatu yang lain dalam akad nikah. Mereka mempunyai hak penuh. Perkara 88 menyatakan bahawa dalam kes perselisihan antara suami dan isteri mengenai harta bersama, perselisihan itu hendaklah diselesaikan di mahkamah agama.
Perkara 89 menyatakan bahawa suami mempunyai tanggungjawab untuk menjaga harta bersama isterinya, manakala Perkara 90 pula menyatakan bahawa isteri mempunyai tanggungjawab untuk melindungi harta bersama dan melindungi harta suaminya. Perkara 91 mengandungi empat perenggan.
1) Seperti yang dinyatakan dalam perenggan 85 di atas, harta bersama mungkin dalam bentuk objek nyata atau sukar difahami;
2) Harta yang disentuh mungkin termasuk harta tak alih, harta alih dan sekuriti.
3) Harta bersama yang tidak jelas boleh dalam bentuk hak dan liabiliti
4) Harta biasa boleh digunakan oleh satu pihak sebagai cagaran dalam kontrak dengan pihak lain.
Perkara 92 menyatakan bahawa pasangan tidak boleh menjual atau memindahkan harta biasa tanpa persetujuan pihak yang satu lagi. Perkara 93 terdiri daripada 4 perenggan.
1) Kewajipan hutang suami atau isteri bergantung kepada harta masing-masing;
2) Liabiliti untuk pinjaman sokongan keluarga ditentukan untuk harta bersama;
3) Jika harta bersama tidak mencukupi, harta isteri akan dibayar;
4) Jika suami tidak mempunyai harta atau tidak cukup, ia akan dibayar kepada harta isteri.
Perkara 94 terdiri daripada dua perenggan.
1) Seorang suami dengan berbilang isteri adalah berasingan dan bebas daripada harta bersama yang diperoleh daripada perkahwinan;
2) Selepas selesai perkahwinan kedua, ketiga atau keempat, perkahwinan lebih daripada seorang suami akan dianggap sebagai harta bersama.
Perkara 95 terdiri daripada dua perenggan.
1) Tertakluk kepada peruntukan Kerajaan No. 9 dan seksyen 136 (2), seksyen 24, perenggan 2, huruf c. Perbuatan yang berbahaya dan berbahaya dalam domain awam seperti berjudi, mabuk, mabuk dsb. ;
2) Harta biasa boleh dijual dengan kebenaran mahkamah agama untuk faedah keluarga semasa ditangkap.
Perkara 96 terdiri daripada dua perenggan.
1) Dalam kes perceraian kerana kematian, separuh daripada harta bersama menjadi hak isteri untuk hidup;
2) Pembahagian harta isteri daripada harta peninggalan si mati hendaklah kekal sehingga diberitahu kelak, melainkan ianya ditetapkan oleh undang-undang di mahkamah agama.
Perkara 97 memberi hak kepada balu atau duda yang bercerai untuk menerima separuh daripada harta bersama mereka melainkan jika diperuntukkan sebaliknya dalam akad nikah. Daripada rumusan undang-undang Islam di atas, jelaslah bahawa undang-undang Islam di Indonesia mengamalkan undang-undang tentera harta bersama dalam perkahwinan malah fahaman persamaan antara suami dan isteri.
C. Burjelic Wittbuyk (BB)
Burgelijk Wetboek mengawal isu harta bersama dalam perkahwinan. Seksyen 119 WB akan menggabungkan harta suami dengan harta isteri sejak awal perkahwinan. Kesatuan harta ini adalah sah dan tidak boleh dicabar sehingga ia berakhir dengan perceraian atau kematian. Walau bagaimanapun, jika pasangan bersetuju untuk tidak menyatukan harta mereka, mereka boleh mencapai persetujuan dengan notari sebelum akad nikah, seperti yang diperuntukkan dalam perenggan 139-154 BW. Perkara 128 Perlembagaan memperuntukkan pembahagian harta bersama antara suami dan isteri atau antara waris mereka tanpa sebarang keraguan tentang punca harta itu.
Harta bersama di bawah undang-undang adat
Indonesia, termasuk wilayahnya yang luas, memerlukan nama dan perkataan yang berbeza untuk menggambarkan sifat umumnya berdasarkan bahasa dan dialek sesuatu wilayah. Di Kalimantan di provinsi Sumatera Barat ia dipanggil "barang terlarang" , di mana ia dipanggil "Harta Swangan" , di Bugis ia dipanggil "Kakara", di Bali ia dipanggil "Kakara". Ia dipanggil "Drew Gabro" , di Jawa dipanggil "Barang Gini" atau "Gno-Gini" , dan di Pasundan dipanggil " Kaya Guna ", "Produk Kaya" atau "Campuran Kaya" . Terdapat juga beberapa amalan kastam yang berbeza untuk mengendalikan barangan biasa, seperti pengumpulan-
1. Kawasan Khas Asheh: Jika isteri tidak menyediakan makanan untuk keluarganya di kebun atau halaman rumah atau untuk suaminya di jalanan, maka pendapatan suami akan menjadi harta peribadinya. .
2. West java --- በት ወቅት ወቅት ገቢ ገቢ ገቢ ገቢ ከሆነ ከሆነ ከሆነ ከሆነ ከሆነ ከሆነ ከሆነ ከሆነ ከሆነ ከሆነ ከሆነ ከሆነ ከሆነ ከሆነ ከሆነ ከሆነ ከሆነ (ብቻ ብቻ ብቻ ብቻ ብቻ ብቻ ብቻ ብቻ ብቻ ብቻ ብቻ ብቻ ብቻ
3. Cudus (Jawa Tengah): Selain perkara-perkara yang terdapat dalam perkahwinan pasangan, masih terdapat beberapa perkara yang datang kepada perkahwinan itu. Ia terletak di kawasan Kudus, di mana kebanyakan peniaga adalah profesional.
4. Beberapa wilayah Jawa Tengah: Suami mempunyai dua pertiga dan isteri sepertiga, disebut " Sakjendong Sakpikul " . Terdapat juga dasar ketiga dan ketiga di Kepulauan Bangai.
5. Antara lain
Seperti yang dinyatakan di atas, dalam kes pembahagian harta bersama, banyak adat domestik semakin pudar dan digantikan dengan kastam. Hak untuk menggunakan harta tersebut. Penting untuk kehidupan bersama.
Wirjono Prodjodikoro, SH (1992 ፡ 89) selanjutnya menyatakan bahawa harta sepencarian secara tradisinya dibahagikan kepada harta setiap pasangan dan harta bersama. Harta perkahwinan yang dimiliki oleh setiap pasangan termasuk:
1. Harta yang diperoleh pasangan sebagai warisan daripada ibu bapa atau datuk dan nenek.
2. Harta yang diperoleh sebagai hadiah atau oleh setiap pasangan dalam perniagaan mereka sendiri.
Meletakkan titik persamaan antara keadilan sosial dan keadilan undang- undang
Jelas daripada peraturan dan undang-undang di atas bahawa harta bersama diagihkan pada masa perceraian, walaupun salah satu pihak meninggal dunia, separuh lagi harta bersama dan separuh lagi akan diterima. Ia akan menjadi tradisi. Harta benda.
Sistem kekal ini (salah satunya) adalah untuk menjaga hak isteri di dalam rumah dan tidak mengabaikan haknya dalam mencari dan membaiki harta.
Sebaliknya, mengikut undang-undang tradisional, pembahagian harta bersama tidak dibahagikan sepenuhnya, seperti dalam kes orang kudus dan banyak wilayah lain.
Seseorang beranggapan bahawa suami bekerja di rumah dan isteri hanya bekerja di dalam negara. Ideanya ialah di bawah beberapa undang-undang adat tempatan, seorang suami yang membahagikan hartanya mungkin menerima lebih daripada isterinya atau sebaliknya.
Undang-undang adat tanah menyatakan bahawa harta suami isteri dikongsi oleh setiap pihak. Motivasi ini adalah kerana pasangan suami isteri bekerjasama, maka pencarian harta menjadi latar belakang kepada wujudnya hukum adat yang diterangkan di atas.
Untuk mengelak andaian ini, undang-undang dan peraturan adalah jalan tengah, maka sesiapa yang ingin mencari rezeki harus memiliki harta bersama dan dibahagikan kepada dua bahagian. Ia berdasarkan pencarian wang suami, dan harta itu milik isteri. Kedua-duanya adalah sama, dalam kedudukan yang berbeza, tetapi mereka mempunyai sumbangan sebenar untuk dibuat dalam proses pemilikan harta sehingga perceraian.
Undang-undang berlaku untuk semua pihak yang timbul daripada peraturan, nilai dan adat resam masyarakat. Dalam sesetengah kes peraturan, nilai dan adat tidak boleh diketepikan jika terdapat pertikaian mengenai pemilikan bersama.
Bakir Manan, seorang hakim di majlis akhbar kedua Indonesia dan bekas ketua hakim negara, bukanlah jurucakap undang-undang. Perkara 5 Undang-undang dan Peraturan kita, Perkara 5 Akta Kehakiman, 2009 menyatakan, " Hakim dan hakim Perlembagaan mempunyai tanggungjawab untuk meneliti, memerhati dan memahami nilai undang-undang dan rasa keadilan dalam masyarakat ."
Pembacaan cadangan Majlis dalam resolusi di atas adalah idea yang baik, yang jelas menunjukkan bagaimana keadilan sosial boleh digunakan tanpa melanggar undang-undang sambil menghormati nilai-nilai keadilan dan kesaksamaan.
Sehubungan itu, pada prinsipnya, Majlis Syariah Islamiah, Perkara 97, menetapkan bahawa setiap balu atau balu menerima sekurang-kurangnya separuh daripada bahagian harta bersama. Dan oleh kerana kedua-dua pihak tidak terikat dengan akad nikah, maka pendapat Majlis adalah berbeza dalam kes ini dan peruntukan Perkara 97 Kumpulan Undang-Undang Islam tidak dilaksanakan, maka perkara berikut dipertimbangkan;
Dari sudut falsafah mengenai kelahiran penghakiman di atas, perkara utama dalam penghakiman ini adalah untuk melindungi hak isteri untuk menceraikan, kerana isteri biasanya tidak mempunyai pendapatan (mengikut pegangan agama). Penghakiman) dan masa yang dia habiskan untuk kerja-kerja rumah setiap hari tidak mudah dengan kerja suaminya, dalam hal ini adalah tidak adil jika mereka tidak dilindungi, isterinya akan dibiarkan kosong jika berlaku perceraian. . Apabila tiba masanya, dia dan suami tercinta sangat sedih dengan kehilangan rumah tangga mereka. Oleh itu, adalah sangat munasabah dan wajar untuk menggunakan peruntukan seksyen 97 undang-undang Islam dalam keadaan berikut;
Dalam kes yang diterangkan di atas, tertuduh (isteri) lebih giat mencari harta bersama, hanya plaintif (suami) yang membantu dan sering berbelanja untuk berjudi iaitu menjaga hak. Defendan tidak mengabaikan bahagian plaintif terhadap harta plaintif, dan kemudian mahkamah memutuskan bahagian mana yang sesuai dan yang adil: plaintif mendapat bahagian, defendan mendapat bahagian; "
Komentar
Posting Komentar